به‌گزارش میراث‌آریا، شورای دولتی چین برنامه پنج‌ساله حفاظت از آثار فرهنگی را برای سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۵ تصویب کرده که اولین برنامه پنج‌ساله در سطح ملی در این زمینه به شمار می‌رود و مطابق گمانه‌زنی‌ها، منجر به افزایش منابع ملی، سرمایه اجتماعی و توجه عمومی به حفاظت از این منطقه خواهد شد.

لی کان، رئیس اداره میراث‌فرهنگی ملی چین (NCHA)، روز چهارشنبه در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: «این برنامه پنج‌ساله به جای تکیه بر امداد و نجات اضطراری برای حفاظت از آثار، آرزوی ایجاد یک مکانیسم پیشگیرانه را دارد. این طرح، حفاظت و توسعه را متعادل می‌کند و نقش نوآوری فناورانه و پرورش استعدادها را برجسته می‌کند و هدف افزایش ۲۵ درصدی پژوهشگران در مورد آثار فرهنگی تا سال ۲۰۲۵ را مشخص می‌کند.»

لو چیونگ، مسئول NCHA در کنفرانس مطبوعاتی گفت: «در سال ۲۰۱۰، مقامات اولین دسته از پارک‌های باستان‌شناسی ملی را اعلام کردند که امروزه به اماکن مهمی برای مردم تبدیل شده‌اند و این موضوع موجب شده است تا درک عمیق‌تری از تمدن چین پیدا کنند.»

چین در حال حاضر دارای ۳۶ پارک ملی باستان‌شناسی است که در میان آن‌ها ۱۱ پارک میراث جهانی یونسکو هستند. لو در ادامه بیان کرد که این کشور قصد دارد در طول پنج سال آینده، ۱۰ تا ۱۵ پارک دیگر بسازد.

تیان لین، کارشناس معماری باستانی، گفت: «با دستورالعمل ملی، اقدامات ثمربخشی برای این برنامه انجام خواهد شد و بودجه و منابع لازمم برای حفاظت از آثار در نظر گرفته خواهد شد.»

بارندگی‌های اخیر در استان شانشی در شمال چین امنیت بسیاری از میراث محلی را که حاوی ۱.۷۸۳ اثر فرهنگی ثبت‌شده است تهدید می‌کند؛ همچنین خسارات بسیاری در این مناطق گزارش شده است که شهر باستانی پینگ یائو نیز در میان آن‌ها قرار داشت.

این فاجعه، نگهداری نامناسبِ بسیاری از آثاری را که به اندازه شهر باستانی پینگ یائو شناخته شده بودند، آشکار کرد. تیان بیان داشت: «این دستورالعمل که مکانیسم حفاظت پیشگیرانه را پیشنهاد می‌کند، مشکل اصلی را هدف قرار می‌دهد که امر بسیار خوبی است.»

لی در کنفرانس مطبوعاتی گفت: «این فاجعه همچنین مقامات مربوطه را بر آن داشت تا با بخش‌های واکنش اضطراری برای افزایش امدادرسانی به آثار آسیب‌دیده مشورت کنند.»

برنامه پنج‌ساله از مامورین سطح پایه دولت انتظار دارد که نظارت بر آثار فرهنگی را افزایش دهند، برنامه‌های اضطراری تهیه کنند و بررسی‌های جامع و نگهداری از آثار را انجام دهند. لی در این کنفرانس خاطرنشان کرد: «برای بقایای سطح پایین و ثبت‌نشده، ایجاد نیروهای حفاظت مردمی ضروری است و دعوت از منابع اجتماعی یکی از روش‌های محافظتی است.»

کارشناسان اعلام کردند که آثار فرهنگی باید به خوبی نگهداری شوند تا به نفع مردم از آن‌ها بهره‌برداری شود. آن‌ها همچنین عنوان کردند که نمایشگاه‌های بیشتر و پروژه‌های باستان‌شناسی تعاملی دیگری هم از جمله راه‌های ممکن برای جلب مشارکت مردم برای درک بهتر حفاظت از آثار فرهنگی چین هستند و این برنامه‌ها می‌توانند برای جهان نیز مفید باشند.

لو در کنفرانس مطبوعاتی گفت: «چین در زمینه حفاظت از آثار مشترک، باستان‌شناسی و نمایشگاه و همچنین در طرح اقتصادی ابتکار کمربند و جاده پیشرفت کرده است. در بحبوحه همه‌گیری کرونا، ابزارهای دیجیتال به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفته‌اند و نمونه‌هایی مانند فضای موازی: با جنگجویان سفالی در یونان ملاقات کنید، پخش زنده اکتشافات باستان‌شناسی در خرابه‌های سانشینگدوی، و گفتگوی آسیایی برای فرهنگ حفاظت از میراث از طریق ویدیو کنفرانس را شاهد بوده‌ایم.»

در پنج سال آینده، چین ارتباطات بین‌المللی حفاظت از آثار فرهنگی داخلی را تقویت خواهد کرد و فعالانه در مدیریت جهانی برای نجات آثار در معرض تهدید، ریشه‌کن کردن قاچاق عتیقه و ترویج بازیابی آثار فرهنگی از دست رفته در خارج از کشور مشارکت خواهد کرد.

* ترجمه: آناهیتا رشیدی