به گزارش میراث‌آریا، دولت هند اخیرا معبد سوماناتاپورا در منطقه میسورا و معابد چناکشاوا و هویسالشوارا در بلور و معبد هالبید در ناحیه هسن را به عنوان نامزدهای این کشور برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو طی سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ پیشنهاد کرده است.

گروهی از یادبودها در هامپی و پاتاداکال نیز به عنوان میراث جهانی در کارناتاکا اعلام شده‌اند.

معابد کشاوا (خدای هندی) در بلور و سوماناتاپورا و معبد شیوا در هالبید قرار دارند. سازمان مطالعه باستان‌شناسی هند (ASI) بر سه معبد ساخته شده توسط پادشاهان هویسالا که بین قرون ۱۰ تا ۱۳ میلادی بر منطقه حکومت می‌کردند، نظارت می‌کند.

معبد سوماناتاپورا در سواحل رودخانه کاوری، در حدود ۳۵ کیلومتری شهر میسورا، در سال ۱۲۵۸ پس از میلاد توسط سوماناتا داندانایاکا، ژنرالی از هویسالا در دوران پادشاه ناراسیما سوم ساخته شد.

سنگ بنای معبد چناکشاوا توسط پادشاه ویشنو واردانا در سال ۱۱۱۷ پس از میلاد در سواحل رودخانه یاگاچی در بلور گذاشته شد. این معبد در طول سه نسل ساخته شد و تکمیل آن ۱۰۳ سال طول کشید. شکوه معماری این بنا با سنگ‌های صابونی زیبا، هرساله تعداد زیادی از بازدیدکنندگان را به خود جذب می‌کند. بلور در ۳۸ کیلومتری شهر هسن واقع شده است.

معبد هویسالشوارا در هالبید توسط پادشاه ویشنو واردانا تاسیس شد. ساخت آن در حدود سال ۱۱۲۱ میلادی آغاز شد و در سال ۱۱۶۰ میلادی به پایان رسید. هالبید، در حدود ۱۸ کیلومتری بلور، چندین معبد آیین جینیسم را نیز در خود جای داده است. هنر این معبد دریچه‌ای به زندگی و فرهنگ مردم هند در قرن دوازدهم است.

نماینده دائم هند در یونسکو، ویشال وی شارما، در ۳۱ ژانویه ۲۰۲۲ درخواست نامزدی معابد هویسالا را به لازار الوندو، مدیر میراث جهانی یونسکو ارائه کرد.

مرکز میراث جهانی با توجه به بررسی فنی و ارزیابی محل در سپتامبر و اکتبر، تا ماه مارس با ASI ارتباط برقرار می‌کند و پس از آن، پرونده در ژوئیه یا آگوست ۲۰۲۳ مورد بررسی برای تایید قرار خواهد گرفت.

این اقدام دولت، امید به حفاظت صحیح، مدیریت بهتر و افزایش تسهیلات رفاهی-گردشگری در این معابد را زنده کرده است. بسیاری در منطقه بر این باورند که در نظر گرفتن این آثار به عنوان میراث جهانی باعث رونق گردشگری در منطقه می‌شود.

ساکنان این منطقه کمبود فضا برای وسایل نقلیه، جاده‌های باریک و اقامتگاه‌های گران قیمت را از جمله مشکلات ذکر کرده و می‌گویند که دولت امکانات اولیه را نادیده گرفته است. آن‌ها بر این باورند که در نظر گرفتن این سه معبد به عنوان میراث جهانی، دولت ایالتی را وادار می‌کند تا علاوه بر ارائه امکانات اولیه، از سایر معابد مشابه به درستی محافظت کند.

*ترجمه: آناهیتا رشیدی