امیر کرم‌زاده مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اصفهان در یادداشتی نوشت: هرگاه سخن از اصفهان به میان می‌آید ناخودآگاه تمثیل اصفهان، نصف جهان به ذهن متبادر می‌شود، با این وصف این تمثیل قدیمی نه از برای فخرفروشی بلکه با نگاهی به آنچه در فلات مرکزی ایران و قلب آن یعنی اصفهان وجود دارد، واقعیتی ملموس است که نمی‌توان از کنار آن به‌راحتی گذشت.

با نگاهی به وضعیت میراث‌فرهنگی در پهنه استان اصفهان با بیش از ۱۷۰ هزار کیلومتر می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که برآوردهای اولیه کارشناسان حاکی است بیش از ۲۲ هزار اثر تاریخی شناخته‌ شده در جای‌جای این سرزمین کهن وجود دارد که ریشه در تاریخ کهن فلات مرکزی ایران با بیش از ۷ هزار سال تاریخ مکتوب و بیش از ۷ هزار سال حیات تمدنی مردمان این خطه دارد.

از بدو حضورم در اصفهان و بررسی وضعیت اعتبارات مرمتی به این نتیجه رسیدم که درحالی‌که بیش از ۲ هزار اثر تاریخی در این استان در فهرست میراث ملی و ۱۷ اثر در فهرست بشری به ثبت جهانی رسیده بسیار ناچیز و اندک است.

از یک‌سو اعتبارات ملی تکاپوی مرمت این آثار را ندارد و از سوی دیگر اعتبارات استانی به‌ویژه در ۲۸ شهرستان استان که در یک ماه اخیر به ۲۹ شهرستان ارتقا یافته آن‌قدر ناچیز است که عملاً همکاران من فقط می‌توانند مرمتی ساده و ابتدایی را در خصوص این آثار به سرانجام برسانند و این در حالی است که آثار تاریخی فاخر در دو سطح ملی و جهانی در این استان همچون مجموعه جهانی میدان امام(ره) (نقش‌جهان)، کاخ چهلستون، باغ فین کاشان، مجموعه جهانی مسجد جامع عتیق، مسجد تاریخی امام(ره)، مسجد شیخ لطف‌الله، کاخ عالی‌قاپو، عمارت منارجنبان و حتی بنای باستانی آتشگاه آن‌چنان مطرح هستند که نمی‌توان تصور کرد که این بودجه اندک را می‌توان صرف کدام بنای تاریخی کرد.

لذا بررسی‌های اولیه حاکی بود که در وهله اول باید یک انسجام سازمانی و درون‌گروهی در قلب سیستم اداره این بناها یعنی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان ایجاد شود و سپس باید تلاش کرد تا ارتباط اداره‌کل به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین نهادهای اداری استان با نهادهای مرتبط در 2 سطح ملی و استانی همچون وزارتخانه متبوع و نهاد استانداری تقویت شود. لذا در وهله اول با برگزاری نشست‌های مختلف در استانداری و فعال کردن کارگروه‌های مرتبط همچون کارگروه میراث‌فرهنگی و گردشگری استان و یا بهره‌گیری از فرصت‌های مناسب همچون عضویت در شورای برنامه‌ریزی استان و برقراری ارتباط اداری تنگاتنگ با شخص استاندار و معاونت عمرانی استاندار، تلاش شد تا ضرورت‌های حفاظت از آثار تاریخی بیش از قبل و به‌صورت مکرر مطرح شود.

فراموش نکنیم استان اصفهان در حال حاضر از چند مقوله همچون خشک‌سالی ممتد و آلودگی هوا در طی ۱۲ ماه سال رنج می‌برد، لذا این استان پهناور که در سطح جهان شناخته‌شده، امروز به‌واسطه آثار ارزشمند تاریخی و جاذبه‌های بی‌بدیل گردشگری است که هنوز در جهان به نیکی می‌درخشد، لذا با تکرار این موضوعات توانستیم ذهن مسئولان را بهتر از هر زمان دیگر نسبت به اهمیت موضوع روشن سازیم و این در حالی بود که درگذشته عملاً مسئولان محترم توجه ویژه به مقوله میراث‌فرهنگی و یا گردشگری ابراز می‌داشتند، لکن لازم بود که مشکلات پیش رو صریح‌تر و شفاف‌تر از هر زمان دیگر مطرح شود.

بااین‌حال در اقدامی دیگر تلاش شد تا باب تعامل با نهادهای ذی مدخل و تأثیرگذار در این سه حوزه همچون شهرداری‌ها، اداره‌کل اوقاف و امور خیریه و سازمان‌ها و نهادهایی که در قالب مسئولیت اجتماعی در این زمینه‌ها نقش داشتند گشوده شود و این میان از قدمت کلام علما و بزرگان در راستای لزوم حفاظت از این میراث ارزشمند غافل نشده و تلاش کردیم تا با جلب حمایت از نماینده ولی‌فقیه در استان گرفته تا علمای طراز اول استان، راهی به‌سوی رفع موانع بگشاییم.

نگاه ویژه به فرمانداری‌ها، بخشداری‌ها و دهیاری‌ها و کمک به ارتقای سطح توانمندمی ادارات و نمایندگی‌های میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان‌ها به‌منظور ایجاد تعامل از یک‌سو و تلاش برای جذب اعتبارات بیشتر شهرستان‌ها در سه حوزه میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی از دیگر رخدادهای این چند مدت بود.

بی‌تردید استان اصفهان در سه حوزه میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در سطح ملی ممتاز است و جدا از این فعالیت‌ها نیازمند آن است که در سطح ملی و کشوری به آن نگاه ویژه‌ای داشت. در طی این مدت توانستیم با جلب حمایت وزیر پیشین میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی اتفاقات خوبی را رقم بزنیم، لکن امیدواریم تا با حضور دکتر صالحی امیری، این رخداد مهم یعنی نگاه کشوری به اصفهان در دولت چهاردهم رنگ و بوی تازه‌ای به خود بگیرد و اصفهان بیش از قبل به جهان بدرخشد.